Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba!

''Nereden başlasam,nasıl anlatsam..'' ; fonda bu şarkı çalsa yeridir:) Gerçekten yazmaya nasıl başlayacağımı bilemedim.

Bazı insanlar paylaşarak rahatlar, ben susarak sonucu bekleyerek rahatlıyorum sanırım. Uzun zamandır yazmadım,paylaşmadım; aslında yazamadım,içimden pek gelmedi.Paylaşma zamanım bugünmüş demekki..

Mart'tan beri anneciğimin sağlıyla ilgili zorlu bir süreç yaşıyoruz. Hastalığını öğrendiğimizde ailece darmadağın olduk. Mart ayında 15 gün arayla 2 ameliyat geçirdi; sonrasındaysa uzun bir tedavi süreci başladı. Neyse ki erken evrede teşhis edildi hastalığı,zor anlarda bize umut oldu.Hepimiz için zor ama en çok onun için.. Hem ameliyat döneminde,hem de tedavi süresince çok yıprandı.. İnsan kendi başına gelince, hele ki bu kadar yakınındaki birine, canına can katan birinin başına gelince her şeyi daha iyi anlıyor; sağlık şu hayattaki en önemli varlıkmış.. Neyse ki anneciğim çok güçlü bir şekilde,inançla tedavisine devam ediyor ve 6 kürlük tedavi sürecinin sonuncusuna geldi. Biz inandık, o inandı ve sağlığına tekrar kavuştu inşallah. Allah kimsenin başına hastalığın hiçbir türlüsünü vermesin,gerçekten çok zor.. Elimizden geldiğince ona yardımcı olmaya,destek olmaya çalıştık,umarım başarılı olmuşuzdur. Zaman zaman moral bozuklukları yaşasak da bir çok hastaya göre çok çok iyi geçirdik ve hepimiz onu yeniden sağlık dolu,mutlu ve huzurlu görebilmek için gün sayıyoruz.. Az kaldı annem,sabır!

Seni çok seviyorum canım annem!